-
1 kres
Ⅰ m sgt (G kresu) książk. 1. (koniec) end- nasza wędrówka dobiegła kresu our journey has come to an end a. reached the end- zbliża się kres jego panowania the end of his reign is imminent- wszystko ma swój kres nothing lasts forever- u kresu podróży at the end of a journey- być u kresu swoich dni a. życia to be nearing the end of one’s days a. life2. przen. (granica) limit- kres ludzkich możliwości the limits of human endurance- być u kresu wytrzymałości to be at the end of one’s tether- być u kresu sił to be on one’s last legs, to be ready to drop3. (kraniec) end, edge- kres drogi the end of the road- kres lasu/stepu/pustyni the edge of the forest/steppe/desert- morze bez kresu the endless seaⅡ Kresy plt borderland zw. pl, marches- Kresy wschodnie the Eastern borderlands a. marches- pochodzić z Kresów to come from the borderlands a. marches- mieszkać na Kresach to live in the borderlands a. marches- □ kres zbioru liczb Mat. bound of a set■ położyć czemuś kres to put an end to sth* * *(książk: koniec) end; ( granica) limit* * *mi1. (= granica, kraniec) limit, end; kres dolny zbioru mat. greatest lower bound, infimum; kres górny zbioru mat. least upper bound, supremum; kres zbioru liczb mat. bound; kres funkcji mat. limit.2. ( o czasie) end; być u kresu sił be completely exhausted; dobiegać kresu be coming l. drawing to a close; kres cierpienia limits of suffering; kres wytrzymałości limit of endurance; mieć swój kres come to an end; położyć czemuś kres put an end to sth; położyć kres czyimś nadziejom extinguish sb's hopes.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kres
-
2 kłaść
(na stole, na stół) to put, to lay; (go garnka, torebki) to put; ( fundamenty) to laykłaść (wielki) nacisk na coś — to lay lub place (great) emphasis on sth
* * *ipf.1. (= umieszczać w pozycji leżącej) lay, place; (= odkładać) put down; kłaść karty na stół show one's cards; kłaść kogoś spać l. do łóżka put sb to bed.2. (= wkładać, wtykać) put, stuff ( do czegoś in sth).3. przen. kłaść coś na karb czegoś attribute sth to sth; put sth down to sth; kłaść krzyżyk na kimś czymś l. (pot.) lachę na kogoś/coś give up on sb/sth, write sb/sth off; kłaść coś komuś łopatą do głowy pot. cram sth into sb's head.4. (= zakładać na siebie) put ( sth) on; don.5. bud. (= układać) lay; kłaść kafelki/zaprawę/cegły lay tiles/mortar/bricks; kłaść tynk na ścianę plaster a wall.6. (= przechylać, przyginać) bend down; (= przewracać) knock down; kłaść kogoś/coś pokotem mow sb/sth down.7. pot. (= zaprzepaszczać, niweczyć) ruin.ipf.2. kłaść się (do łóżka) (= iść spać) go to bed; kłaść się wcześnie/późno go to bed early/late; kłaść się z kurami keep early hours.3. (= rozpościerać się) spread, lie, hang (na czymś l. nad czymś over sth); kłaść się cieniem na czymś cast a shadow on l. over sth.4. (= ciążyć) weigh (na kimś/czymś on l. upon sb/sth); kłaść się ciężarem na czyimś sercu weigh upon sb's heart; weigh down sb's heart.5. (= przewracać się) fall down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłaść
-
3 koniec
end; ( ołówka) tippod koniec roku/miesiąca/życia — at the end of the year/month/life
drugi od końca — last but one, next to last
bez końca — ( dyskusja) endless, interminable; ( dyskutować) endlessly, interminably
w końcu — finally, at last
mieć coś na końcu języka — (przen) to have sth on the tip of one's tongue
wiązać koniec z końcem — (przen) to make ends meet
* * *mi- ńc- Gen. -a1. (= kres) end.2. (= czubek) tip.3. ( w zwrotach) bez końca without end, endlessly; do końca świata till the end of time; do (samego) końca until the (very) end; iść na koniec świata go to the ends of the earth; gadać bez końca talk for hours on end; to jest na końcu świata it is at the back of beyond; każdy kij ma dwa końce two can play at that game; koniec końców when all is said and done; koniec wieku fin de siècle, end of century; koniec wieńczy dzieło the end crowns all l. the work; ktoś ma coś na końcu języka sth is on the tip of sb's tongue; mieć się ku końcowi come l. draw to a close; na końcu świata at the end of the world; na szarym końcu at the very end; na tym koniec that's it; that's the end of it; nie koniec na tym that's not all, wait till you hear the rest (of it); od końca from the end; to już koniec it's all over now; (= w odwrotnej kolejności) in reverse order; od końca do końca from end to end, from one end to the other; od początku do końca from beginning to end, from start to finish; początek końca beginning of the end; pod koniec tygodnia/miesiąca at the end of the week/month; w końcu finally, at last; koniec świata (= zamieszanie) chaos, (utter) confusion; ( okrzyk) my word!; wiązać koniec z końcem make (both) ends meet; położyć czemuś koniec put a stop to sth; (no to) koniec pieśni! this is it!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koniec
-
4 poł|ożyć
pf Ⅰ vt 1. (umieścić) to put, to place- połóż to! put it down!- połóż to na miejsce! put it back!- położyć coś na półce/biurku to put a. place sth on a shelf/desk- położyć dłonie na klawiszach to rest one’s hands on the keyboard- położył mi rękę na czole he laid his hand on my forehead- położyć rękę na sercu/palec na ustach to put one’s hand on one’s heart/one’s finger to one’s lips- położyć gazetę obok książki to put a newspaper next to a book ⇒ kłaść2. (zmienić pozycję na poziomą) to lay (down), to lay [sb/sth] down- połóżmy go na plecach/na boku let’s lay him on his back/side- siłą położyli go na podłodze i związali mu ręce they forced him to the floor and tied his hands- grad położył całe zboże the hail beat down a. flattened all the corn- huragan położył pokotem wiele drzew the hurricane blew down a. felled many trees3. (dać miejsce do spania) to put up (for the night); (ułożyć do snu) to put [sb] to bed- położymy ich w pokoju Adama/na kanapie we’ll put them in Adam’s room/on the sofa4. książk. (zabić, zranić) to bring down, to bring [sb/sth] down- położył lwa trzema strzałami he brought the lion down with three shots- położyć kogoś trupem a. na miejscu to kill sb on the spot5. (wybudować) to lay (down), to lay [sth] down- położyć rury/instalację gazową/wodociągową to lay pipes/gas mains/water mains- położyć tory kolejowe to lay railway tracks- położyć fundamenty czegoś a. pod coś to lay the foundations for sth- położyć podwaliny/kamień węgielny czegoś a. pod coś przen. to lay the foundations/cornerstone of sth przen. ⇒ kłaść6. (ułożyć) to lay [kafelki, dachówkę, wykładzinę]- położyć glazurę/terakotę w kuchni to tile a kitchen, to lay tiles in a kitchen- położyć tynki to plaster walls- położyć puder na twarzy to powder one’s/sb’s face ⇒ kłaść7. pot. (zepsuć) to make a dog’s breakfast a. dinner (out) of sth pot. [rolę, sztukę]; to blow pot. [dowcip] ⇒ kłaść Ⅱ położyć się 1. (zająć pozycję leżącą, poziomą) to lie down- położyć się na brzuchu/na boku to lie down on one’s stomach/side- położyć się na plecach a. na wznak to lie down on one’s back- położyć się na słońcu/w cieniu to lie down in the sun/in the shade- położyć się na kocu/na kanapie to lie down on a blanket/on a sofa ⇒ kłaść się2. (pójść spać) to go to bed; to turn in pot.- położyłem się dopiero nad ranem I stayed up till the early hours of the morning3. (przechylić się) [samolot] to bank; [łódź, statek] to careen, to list; (przewrócić się) [łódź, statek] to keel over ⇒ kłaść się■ położyć akcent a. nacisk na coś to lay a. put stress on sth, to place a. put the emphasis on sth- połyć karty na stół to lay a. put one’s cards on the table- położyć pieczęć na czymś to put a. set the seal on sth- położyć podpis na czymś to put one’s signature to sth- położyć zasługi w dziedzinie ochrony środowiska to render services in the field of environmental protectionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poł|ożyć
-
5 wojna
pierwsza/druga wojna światowa — World War One/Two, the First/Second World War
zimna wojna — HIST the cold war
wydawać (wydać perf) wojnę komuś/czemuś — to wage war on lub against sb/sth
(być) w stanie wojny z wojna — +instr (to be) in the state of war with
* * *f.Gen.pl. wojen war, warfare; wojna atomowa l. jądrowa nuclear war; wojna biologiczna biological warfare; wojna chemiczna chemical warfare; wojna celna ekon. tariff war; wojna domowa civil war; wojna elektroniczna electronic warfare, e-warfare; wojna gangów gang warfare; wojna na wyczerpanie war of attrition; wojna nerwów war of nerves; wojna pozycyjna trench warfare; wojna partyzancka guerilla warfare; wojna psychologiczna psychological warfare; wojna religijna religious war; wojna totalna total war; dziwna wojna hist. phony war ( 1939); święta wojna holy war; ( muzułmańska) jihad; wojna o pokój l. mająca położyć kres wszystkim wojnom the war to end all wars; zimna wojna cold war; ( 1945-89) the Cold War; I/II wojna światowa hist. World War I/II, the First/Second World War; wojna dwóch róż hist. the War of the Roses ( 1455-85); wojna secesyjna hist. the Civil War ( 1861-65); wojna stuletnia hist. the Hundred Years' War ( 1337-1453); okropności wojny horrors l. atrocities of war; pójść na wojnę go to war; toczyć wojnę wage a war (z kimś/czymś against sb/sth); wypowiedzieć wojnę declare a war (komuś/czemuś on sb/sth); na krawędzi wojny at the brink of war; w stanie wojny at war (z kimś/czymś with sb/sth); wybuchła wojna war broke out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wojna
См. также в других словарях:
kres — m IV, D. u, Ms. kresie; lm M. y 1. zwykle blm, książk. «granica czegoś, jakiejś przestrzeni; kraniec» Step, morze (jest) bez kresu, zda się nie mieć kresu. ∆ mat. Kres zbioru liczb «dwie liczby, między którymi zawierają się wszystkie liczby… … Słownik języka polskiego
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
położyć — akcent na coś zob. akcent 2. Położyć coś na szali zob. szala. Położyć dowcip, kawał zob. spalić 2. Położyć karty na stół zob. karta 6. Położyć kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka. Położyć kres, koniec czemuś zob. kłaść 2. Położyć … Słownik frazeologiczny
kres — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kressie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym kończy się jakiś (zazwyczaj duży) obszar; granica jakiejś przestrzeni; kraniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kres lasu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kres — Być u kresu sił, wytrzymałości «być do ostateczności wyczerpanym»: Gdy dopływał (...) był już prawie u kresu sił. Z ulgą odłożył wiosła. A. Bahdaj, Wakacje. Jeśli (...) przechodził z zakazywanej mu po wielokroć formy wojskowej na tykanie,… … Słownik frazeologiczny
kłaść – położyć kres [koniec] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przerywać, kończyć coś, doprowadzać do zakończenia, zaprzestania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powstanie położyło kres rządom dyktatora. Trzeba położyć kres nadużyciom. Porozumienie kładzie kres… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… … Słownik frazeologiczny
koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec … Langenscheidt Polski wyjaśnień